De verkiezingen zijn achter de rug en de Tweede Kamer kent de komende jaren maar liefst 17 verschillende partijen, het hoogste aantal sinds 1918. Meer dan ooit worden verschillende belangen in de Kamer behartigd: de Partij voor de Dieren komt op voor dierenrechten, 50+ is opgericht voor ouderen en de BoerBurgerBeweging vertegenwoordigt de Nederlandse boeren. Eén groep ontbreekt echter, want waar is de stem van ruim 4,5 miljoen Nederlandse jongeren?
Romano Boshove (GroenLinks) en Daphne Steenbergen (ChristenUnie), ze staan op een heel andere plek in het politieke spectrum, maar een aantal dingen hebben ze gemeen: ze zijn jong, stonden op de kieslijst van een grote partij en pleiten sterk voor meer jongeren in de kamer. Want dat zijn er op dit moment gewoon veel te weinig. “Het zou heel mooi zijn als er wat meer jongeren in de kamer komen”, zegt Daphne.
Zo vind je in de pas geïnstalleerde, nieuwe Tweede Kamer slechts vijf twintigers, een trend die sinds jaar en dag aanhoudt in politiek Den Haag. Het record staat op negen Kamerleden, in 2004 en 2011. Een aantal dat gelijk staat aan 0,06 procent van de gehele Kamer, dit terwijl Nederland in 2019 ruim 13,5 procent kiesgerechtigde twintigers telde. “De leeftijdsverdeling in de kamer is gewoon erg scheef”, constateert Romano.
Verantwoordelijkheid bij grote partijen
En dat terwijl de Tweede Kamer dé plek is waar besluiten genomen worden over diezelfde jongeren. Veel jongeren vragen zich dan ook af hoe oudere Kamerleden over hun toekomst kunnen beslissen. Romano snapt deze zorg: “Het is veel fijner om je verhaal te delen met iemand van je eigen leeftijd. Zeker bij onderwerpen als studiefinanciering of het enorme woningtekort, zaken die zo ontzettend belangrijk zijn voor onze generatie, is het noodzakelijk dat jongeren beter vertegenwoordigd worden in de Kamer.
De verantwoordelijkheid hiervoor ligt volgens Daphne en Romano bij de politiek. “Er is voldoende politiek talent in Nederland en het is dan ook aan de partijen om dit talent klaar te stomen voor de Tweede Kamer”, vindt Romano. “Vooral de grote partijen zouden jongeren hoger op hun kieslijst moeten plaatsen”, zegt Daphne, “de VVD had maar één jongere op de kieslijst staan, terwijl zij juist een grote fractie hebben die jonge Kamerleden perfect de kneepjes van het vak zouden kunnen leren.
Hoe komt het dan dat de gemiddelde leeftijd in de Kamer nog steeds zo hoog ligt? Romano merkt dat jongeren het niet bepaald makkelijk worden gemaakt in de politiek: “Ik ben fractievoorzitter van de gemeenteraad in Hardenberg en merk echt dat ik me, vanwege mijn leeftijd, meer moet bewijzen dan anderen. Ze denken soms zelfs dat ik iemand ben van een steunfractie.” En dus ligt de oplossing allereerst bij de partijen zelf. “Er moet echt een cultuuromslag komen bij alle partijen”, vindt Daphne.
“Je moet de lobby van jongeren nooit onderschatten”
Jongeren zijn echter niet van plan te wachten tot deze partijen zelf actie ondernemen. Zo zijn er tal van initiatieven die opkomen voor de belangen van jongeren. Eén van die initiatieven is Coalitie-Y, opgezet door tv-presentator Tim Hofman en Gert-Jan Segers, lijsttrekker van de ChristenUnie. Coalitie-Y is een samenwerking tussen studentenvakbonden, schoolverenigingen en de jongerentakken van onder meer GroenLinks, ChristenUnie en de SP.
Coalitie-Y heeft een jongerenmanifest opgesteld met een aantal hoofdpunten zoals de afschaffing van het leenstelsel, een stem voor jongeren in de kabinetsformatie en het aanpakken van huisjesmelkers. Een manifest dat inmiddels is ondertekend door ruim 13.000 mensen en bovendien gesteund wordt door meerdere politieke partijen als Denk, PvdD, GroenLinks en de SP. “Je moet de lobby van jongeren nooit onderschatten”, zegt Daphne.
“We moeten deze strijd dan ook stug voortzetten en ervoor zorgen dat jongeren in de Kamer komen, door massaal op ze te stemmen. Niet alleen voor de Tweede Kamer, maar in alle politieke lagen”, vervolgt Daphne. “Er zijn nog heel wat slagen te winnen”, vindt ook Romano, “mijn politieke ambities zijn de afgelopen verkiezingen alleen maar steviger geworden. Wie weet sta ik over vier jaar wel een stuk hoger op de lijst.” Er is nog veel werk aan de winkel voor de nieuwe generatie, maar de jongeren laten zich niet zomaar uit het veld slaan. Zoals Hans Wiegel ooit in een column schreef: “Aan het werk en veel succes!”