Tweede Kamerlid voor 1 dag
12 mei 2019 |
Giulietta Aaftink

Tijdens de open dag van de eerste en tweede kamer op 28 maart mochten 150 personen plaatsnemen in de tweede kamer om net als de Kamerleden in debat te gaan met elkaar onder leiding van Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib. Ik was een van de gelukkige.

“Jullie zijn op de mooiste plek van Nederland en dat is het parlement. Hart van onze democratie. Het is een eer dat er zo veel mensen zich hebben opgegeven. Het is niet zomaar een dag, het is in kader van 100 kiesrecht. Kiesrecht die niet zonder strijd voor elkaar gekregen is en het is goed dat we daar met elkaar stil bij staan. Voor veel activiteiten is het heel belangrijk dat gewone mensen die ons hebben gekozen die meemaken.”

Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib kijkt uit op 150 mensen in het restaurant van de Kamerleden in het gebouw van de tweede kamer. Vandaag, zaterdag 28 maart, is de open dag van de eerste en tweede kamer. Alle deuren zijn geopend voor publiek en 150 personen mogen zelfs op de plaats gaan zitten van de Kamerleden en meedoen aan een debat. Dit alles vanwege de viering van 100 jaar kiesrecht in Nederland.

Het duurde wel even voordat iedereen was verzameld. Bij de ingang van de tweede kamer moest iedereen eerst door de beveiliging heen en nadat je je had aangemeld moest je bij de entree wachten totdat een medewerker je kwam ophalen. Na niet langer dan 5 minuten te hebben gewacht werd de kleine groep die zich inmiddels had verzameld naar boven gebracht. De route daarnaartoe was een beleving op zich. Achterlangs liepen we door een lange gang met aan de ene kant het moderne gebouw van de tweede kamer, gekenmerkt door veel glas, en aan de andere kant het oude deel van de tweede kamer de juist gesierd is met bakstenen.

We kwamen langs een klein binnenhofje waar oud en nieuw bij elkaar kwamen. Na de roltrap naar boven werden we naar het restaurant geleid waar we al snel doorhadden dat we niet de enige waren die meededen. Het restaurant zat voor het grote deel al vol en iedereen was onder het genot van een kopje koffie en thee elkaar aan het leren kennen. Toen de voorzitter binnenkwam werd het in één klap doodstil en keek iedereen aandachtig naar haar. Inmiddels werd iedereen naar voren geleid en zodoende stond iedereen om de voorzitter heen voor haar introductie.

Stoelendans

Na de introductie werd de groep verdeeld over een aantal Kamerleden die ons nog meer informatie gingen geven over de tweede kamer en het debat van vandaag. Onze groep werd naar buiten geleid en zo stonden we tussen het restaurant en de plenaire zaal in. Het uitzicht was bijzonder, je kon al een glimp opvangen van de tweede kamer maar ook kon je de beroemde wandelgang zien achter de tweede kamer die uitkeek op de markt buiten.

Kamerlid Monica den Boer sloot haar introductie af door aan te wijzen waar welke partijen zitten en niet veel later klonk het startschot. “Jullie mogen naar binnen, zoek maar een plekje op die je bij jezelf vindt passen.” Voorzichtig liepen we naar binnen, maar als snel veranderde het in een stoelendans waarbij iedereen zo snel mogelijk de beste plek wou bemachtigen. Toen na enige tijd iedereen een plek had gevonden begon de voorzitter opnieuw met een introductie, deze keer niet alleen gericht naar de personen in de zaal, maar ook aan het publiek die zich boven had verzameld en de mensen die via de livestream het debat konden volgen.

Hunger Games

Haar introductie werd gevolgd door het introduceren van de eerste stelling: “Het stemrecht moet weer een stemplicht worden.” Twee Kamerleden gaven een klein betoog voor beide kanten van de stelling en daarna werd de vloer geopend. Het duurde even voordat mensen de moed bij elkaar hadden verzameld om naar voren te stappen, maar voorzichtig begon er een kleine rij te ontstaan voor de interruptiemicrofoon. Vanaf het moment dat de eerste persoon begon te praten kwam iedereen goed los, steeds meer mensen stonden op, er werden voor en tegen argumenten gepresenteerd en de voorzitter moest al vrij snel ervoor zorgen dat mensen niet te lang aan het spreken waren, met als gevolg de vergelijking tussen ons en de echte Kamerleden. Nadat iedereen zijn zegje had gedaan werd er een stemming gedaan in de zaal. Conclusie: een duidelijke meerderheid was tegen herinvoeren van stemplicht.

De tweede stelling ging wat anders. Dit keer introduceerde minister Ingrid van Engelshoven van onderwijs de stelling: “moet de kiesgerechtigde leeftijd verlaagd worden?” Het kabinet is tegen deze stelling vanwege een onderzoek dat is uitgevoerd waaruit blijkt dat opkomst niet wordt verhoogd wanneer de kiesgerechtigde leeftijd wordt verlaagd. Na haar betoog stormde de mensen naar voren, nog voordat de voorzitter kon uitleggen dat deze ronde anders georganiseerd is.

De mensen liepen lichtjes teleurgesteld terug en alleen de uitverkorenen met een goude ticket mochten reageren op de stelling. Een scene die zomaar uit de Hunger games of Charlie en de chocoladefabriek zou komen ontstond. Iedereen begon onder hun stoel te kijken en al snel zwaaide een mevrouw haar goude ticket omhoog. Verderop werd nog een ticket gevonden en ook de mevrouw naast mij had een ticket weten te bemachtigen.

de 150 gelukkige die aandachtig luisteren naar de Kamervoorzitter

De eerste persoon die naar voren kwam was een jeugdwerker die een verhaal vertelde over hoe wijs jongeren zijn en hoeveel ze aankunnen. Daarna kwam een gepensioneerde lerares naar voren die ook vond dat jongeren veel kunnen, maar dat er ook een aantal bij zitten die maar beter niet eerder kunnen stemmen. Tot slot kwam een moeder naar voren die vond dat de leeftijd wel naar 17 kon maar niet naar 16, want haar 16-jarige zoon moet echt nog niet kunnen stemmen. Ook wees ze erop dat het de eerste keer is dat iemand met een hoofdoek op deze plek aan het woord is en dat leverde een groot applaus op. Vervolgens werd de vloer geopend voor de rest om vragen te stellen aan de minister. Er werd nog net geen motie van wantrouwen ingeleverd, maar het ging er heftig aan toe. Iedereen was goed gearticuleerd en enige vorm van zenuwen die bij de eerste ronde nog te zien was nu als sneeuw voor de zon verdwenen.

De ijverigheid was ook goed te zijn bij de derde stelling die ging over of er een quotum voor vrouwen in de tweede kamer moet komen. Mensen snelde al naar de microfoon toe nog voordat de minister kon reageren op de introductie van een kamerlid. Het debat werd afgesloten met de woorden van de voorzitter die erg onder de indruk was van het niveau van de mensen en hier zit een toekomstige generatie Kamerleden. Na afloop was het de bedoeling dat iedereen zo snel mogelijk uit de tweede kamer zou gaan, alleen was de voorzitter zo aardig om met vele nog op de foto te gaan, een kans die ik ook niet aan mij voorbij kon laten gaan.

12 mei 2019 |
Giulietta Aaftink