De Bloemencorso is voor de bloemen- en bollenstreek het grootste evenement van het jaar. Niet alleen komen er miljoenen toeschouwers op af, maar zijn er ook vele vrijwilligers die het mogelijk maken om deze traditie in stand te houden. Terry en Mariska zijn beide opgegroeid in de streek en konden in geen mogelijkheid de corso ontsnappen. Beide helpen ze al jaren met de opbouw, promotie en met het entertainment en vertellen met plezier wat de corso precies inhoudt.
Het proces begint al zo vroeg als in september. Dan benaderen adoptanten, de opdrachtgevers, dit zijn de arrangeurs die de wagens ontwerpen en het steken van de bloemen begeleiden. “Er zitten een paar bijzondere adoptanten bij, zoals Thailand en China, die reizen dan de halve wereld over om hun wagens te bewonderen”, verteld Terry. Ook Nickelodeon, hotelketen van der Valk en racecircuit Zandvoort hebben dit jaar een wagen. Samen met de arrangeur bedenken ze een thema met een bijpassend ontwerp. “Elke wagen heeft een ander thema, vroeger was er een centraal thema, maar door de afschaffing hiervan is er meer ruimte voor creativiteit”, legt Terry uit. De thema’s weerspiegelen vaak wel de adoptanten, zo hint provincie Noord-Holland met hun wagen naar het SAIL-evenement wat later dat jaar plaatsvindt. “Het is natuurlijke een unieke manier van zelfpromotie”, grapt Terry.
De opbouwdagen vinden plaats op 10 en 11 april, de bloemen worden dan op de wagens gestoken. Met krammetjes, een soort ijzeren pinnetjes, worden verschillende voorjaarsbloemen, zoals hyacinten, narcissen en tulpen op de wagens geplaatst. Ook de bollen worden gebruikt, om bijvoorbeeld de stam van palmbomen te versieren. Het is elk jaar spannend verteld Terry: “Je bent afhankelijk van het land, als een bepaalde kleur bloemen schaars zijn, moet je improviseren”. Van de witte bloemen, een populaire kleur, zijn er meer dan duizend kratten gebruikt. Waar komen al deze bloemen vandaan? Die worden uiteraard geleverd door boeren uit de streek. “De bloemen zijn eigenlijk een restproduct”, legt Terry uit, “De teler wil er zo snel mogelijk vanaf, dat is beter voor de bol, en daar draait het voor hem om”.
Door de bloemencorso ontstaat er een sterk gemeenschapsgevoel, wat te voelen is op de opbouwdagen. Hier wordt onder het genot van livemuziek hard gewerkt. Er is immers maar weinig tijd om de wagens op tijd af te krijgen. “Op de laatste avond gaan ze wel eens tot twee uur s ‘nachts door”, zegt Terry, “Dat doe je alleen als je echt gemotiveerd bent”. Sommige vrijwilligers helpen al decennialang mee en dragen de traditie over aan hun familie. Er is extra aandacht voor de jeugd op de opbouwdagen, doormiddel van een educatieplein. Hier krijgen jongeren uitleg over het proces en mogen ze op kleine figuren het steken van de bloemen uitproberen. Ook Mariska staat er sinds haar vijfde. “Ik kom elk jaar weer terug voor de gezelligheid”, verteld Mariska, “Er staan hier zoveel bekenden!”. Volgens haar zit het succes hem in de gedeelde trots op de regio en de streekproducten, die ze graag in het zonnetje zetten. Zelfs de wedstrijd en de titel van de mooiste wagen komt niet tussen dit gevoel. Als een groep de wagen niet snel genoeg afkrijgt springen andere groepen bij om te helpen. “We lopen uiteindelijk één tocht, en niemand wil een kale wagen”, benadrukt Terry.
