De wereld mooier, vrolijker en vriendelijker maken, met alle goede bedoelingen en zonder daar iets voor terug te verwachten. Dat klinkt bijna idyllisch. Toch kan iedereen dat doen. Door er een hobby van te maken en klein te beginnen, is vrijwilligerswerk voor iedereen. Maar waarom doen zo weinig mensen dat dan?
In Delft ligt het percentage vrijwilligers (gedefinieerd als: iemand die minstens één keer per jaar vrijwilligerswerk doet) de afgelopen tien jaar consistent ver onder het landelijke percentage. Dat blijkt uit cijfers van de gemeente Delft en het CBS. Daarom is het de hoogste tijd om te kijken hoe we meer mensen aan vrijwilligerswerk krijgen in Delft.
Ontzorgen
In Delft zijn verschillende organisaties actief die vrijwilligers koppelen aan een hulpvraag, zo ook Stichting Present Delft. Ondanks de cijfers loopt Stichting Present de laatste jaren als een tierelier, merkt Helma Sollie, coördinator van de stichting. Het geheim? ‘Wij merken dat de manier waarop wij vrijwilligerswerk aanbieden heel erg aanslaat. Dat komt door het eenmalige, het groepsverband en het feit dat wij alles organiseren. Zowel voor studenten als voor mensen met een fulltimebaan is het belangrijk om te ontzorgen. De vrijwilligers hoeven niks zelf te regelen, alleen aanwezig te zijn op het moment dat zij zelf hebben aangegeven.’
Dat klinkt alsof een kind de was kan doen. Maar 50 procent van de mensen die geen vrijwilligerswerk doen, geeft aan dat ze daar geen tijd voor hebben. Dat blijkt uit een landelijk onderzoek van het CBS naar vrijwilligerswerk.
De drempel over
‘Geen tijd vind ik een smoesje. Het is een keuze’, zegt Tjitske de Haas, fulltime ambtenaar bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en daarnaast in het weekend vrijwilliger bij De Zonnebloem in Delft. Een tip van De Haas: ‘Zie het als een hobby en kies iets uit wat je leuk vindt. Mensen zijn altijd op zoek naar leuke dingen om te doen en er is heel veel leuks waarmee je kan bijdragen.’
De Haas had zelf ook niet zo een-twee-drie gevonden bij de Zonnebloem wat ze leuk vond. Maar na het helpen bij spelletjesmiddagen en het rondbrengen van plantjes wist ze uiteindelijk haar plekje te vinden in bezoekwerk. ‘Een keer in de drie weken ga ik op zaterdagochtend koffie drinken bij een mevrouw thuis. Bij de eerste kennismaking dacht ik: “Leuk mens, daar wil ik wel naartoe”. Ik zie haar nu echt als een vriendin. Ze is heel wijs en ik vind het ook leuk om met haar te praten over dingen die spelen in mijn eigen leven.’
Een andere tip om meer helden van de bank te krijgen van De Haas: ‘Begin klein. Dat is altijd wel ergens in te passen. En probeer het ook te waarderen als het iets kleins is wat je doet.’ Of je nou eenmalig een wandeling maakt met een oudere, een muur verft bij iemand die dat zelf niet kan of koekjes bakt met iemand met een verstandelijke beperking. ‘Het gaat er soms niet eens om wát je doet, maar dát je het doet. Met een paar uur van je tijd kan je een wereld van verschil zijn,’ stelt Sollie.
Een laatste boodschap van Sollie: ‘Ik snap het heel goed als mensen twijfelen. Maar of je nu nul jaar bent of 88 jaar, iedereen heeft iets om te geven.’