Er wordt al lang gesproken over een mogelijk vredesakkoord in de Oekraïneoorlog. Vooral Donald Trump had hier veel vertrouwen in. Hij zei dat hij de oorlog in een dag zal eindigen als hij president was. Het proces van vredesonderhandelingen verloopt ondanks deze grote woorden echter moeizaam.
Het eerste geplande overleg tussen Rusland en de VS leidde tot zorgen bij Zelensky, doordat zowel Europa en Oekraïne niet betrokken waren bij de onderhandelingen. Marco Rubio, de minister van Buitenlandse Zaken van de VS, bedaarde de boel op 16 februari en zei dat Europa en Oekraïne bij de uiteindelijke vredesonderhandelingen betrokken zouden worden. De dag erna hadden Rusland en de Verenigde Staten de onderhandelingen in de stad Ryad in Saudi-Arabië.
Na deze onderhandelingen ontstond er een conflict tussen Zelensky en Trump. Zelensky bekritiseerde op 19 februari Trump vanwege het verspreiden van de desinformatie dat niet Rusland, maar Oekraïne de oorlog begon, tijdens de persconferentie in Mar-a-Lago. Trump reageerde hier dezelfde dag op door Zelensky een “dictator zonder verkiezingen” te noemen. Later leek het beter te gaan met de relatie tussen de twee landen door een akkoord tussen Oekraïne en de VS over de grondstoffen op 25 februari, Zelensky ging Trump zelfs drie dagen later bezoeken in het Witte Huis. Dit resulteerde in een ruzie tussen Zelensky en Trump wat de banden verslechterde. De Verenigde Staten trok hierna hun militaire steun in en stopte met inlichtingen delen.
Vanwege deze maatregelen kwamen veel Europese regeringsleiders samen in Londen om met elkaar te overleggen. Hier werd de ”coalition of the willing” gevormd, die onder leiding staat van Keir Starmer en Emmanuel Macron. De coalition of the willing heeft vier doelen: het behouden van militaire steun van Oekraïne en het verhogen van de economische druk op Rusland; ervoor zorgen dat een vredesakkoord de soevereiniteit en veiligheid van Oekraïne waarborgt; het helpen met de defensie van Oekraïne als er sprake is van een vredesakkoord; het ontwikkelen van een ”coalition of the willing” die zich zal inzetten voor een deal en hierna Oekraïnes veiligheid zal garanderen. Naast de ”coalition of the willing” begon de Europese Unie een initiatief waar iedere lidstaat voor heeft gestemd, op Hongarije na, om gezamenlijk 800 miljard euro te lenen voor militaire doeleinden.
Sinds 11 maart levert de Verenigde Staten weer inlichtingen en militaire steun aan Oekraïne. Dit gebeurde na een afspraak gemaakt tussen de VS en Oekraïne voor een staakt-het-vuren van 30 dagen. Poetin heeft aangegeven open te staan voor dit voorstel, maar er zijn wel een aantal eisen waaraan het staakt-het-vuren moet voldoen. De eisen zijn: dat Oekraïne geen lid mag worden van de NAVO, de erkenning van de Krim en vier Oekraïense provincies als onderdeel zijn van Rusland, de overgave van de Oekraïense militairen in de Koersk-regio, het stoppen van Westerse militaire steun aan Oekraïne en Het verbieden dat Oekraïne nieuwe troepen mogen trainen of regroeperen tijdens het staakt-het-vuren.
Ondanks de grote woorden van Trump ziet het ernaar uit dat vrede nog niet in zicht is. Zelfs het staakt-het-vuren is nog onzeker. De eisen die Rusland en Oekraïne stellen voor een akkoord lijken onverenigbaar wat het moeilijk maakt om tot overeenstemming te komen.