Al jaren is er een discussie gaande over eventuele aanpassingen in de Transgenderwet. Bij de nieuwe coalitievormingen lijken meerdere partijen roet in het eten van een vernieuwde versie van deze wet te gaan gooien.

April 2024 – (653 woorden)

De Transgenderwet uit 2014 is aan vernieuwing toe. Althans, dat maakte voormalig Minister voor Rechtsbescherming Sander Dekker in 2019 duidelijk toen hij voor het eerst met het voorstel kwam om bepaalde onderdelen van de wet aan te passen. Wanneer men van geslacht wil veranderen in het paspoort, moet hij of zij een doktersverklaring bezitten, maar door deze voorgestelde wetswijziging zou dit niet langer meer nodig zijn. Ook zouden jongeren onder 16 jaar aanspraak kunnen maken op een geregistreerde geslachtsverandering. Deze maand, meer dan vijf jaar later, werd bekend dat een meerderheid van de Tweede Kamer niet akkoord gaat met de wet door een motie van NSC en SGP tegen de vernieuwde regels te accepteren. Wat zijn de beweegredenen voor, maar vooral ook tegen deze omstreden wet?

Een fundamentele stap richting gelijkheid
Als reactie op het recente nieuws omtrent de Transgenderwet lezen we op Transgendernetwerk.nl: ¨Nederland laat transgender mensen keihard vallen¨. De quote is van Remke Verdegem, de voorzitter van het instituut dat zich inzet voor de inclusiviteit van transgenders binnen Nederland. Op hun site schrijven zij over het belang van een nieuwe wet. Zo stellen zij dat het niet meer hoeven te bezitten van een deskundigenverklaring bij een nieuwe geslachtsregistratie, een fundamentele stap vertegenwoordigt richting gelijkheid en erkenning van de rechten van het transgenderindividu. Een aanpassing van de wet zou zo indirect bijdragen aan het bestrijden van discriminatie en stigmatisering van transgender personen in de samenleving.

¨Ik vind het jammer dat Nederland niet meer haantje de voorste is met betrekking tot de LHBTI+ rechten. ̈

Evin van Haastrecht (19) is zelf transman en heeft meegemaakt hoe het is om eerst een doktersverklaring te moeten hebben voordat je in de documenten van geslacht kan veranderen: ¨Het voelde nutteloos en alsof ik niet serieus genomen werd door het gebrek aan zelfbeschikking¨. Ook benadrukt hij dat het heel lang kan duren voordat je in aanmerking komt voor een afspraak met een deskundige: ¨Zo kon ik kiezen tussen 250 euro lappen, of anderhalf jaar wachten op een gesprek. ̈  Evin vindt het daarom jammer dat de politiek op dit moment niet wil praten over een nieuwe wet: ¨Dat nu een motie wordt ingetrokken voordat er überhaupt over gedebatteerd is, zegt al genoeg.̈ Hij vindt dat Nederland meer moet kijken naar landen waar een vergelijkbare wet al in werking is: ¨Ik vind het jammer dat Nederland niet meer haantje de voorste is met betrekking tot de LHBTI+ rechten. ̈

¨Oplossing voor een niet bestaand probleem¨
In 2022 werd al duidelijk dat er vanuit verschillende hoeken geen steun zou gaan komen voor een nieuwe Transgenderwet. Zo had de VVD twijfels over de onderbouwing van de voorstanders en wilde ze nader onderzoek afwachten. Ruim anderhalf jaar, en nieuwe landelijke verkiezingen later, blijkt dat er al een meerderheid tegen de wet gevormd kan worden zonder steun van de VVD. De partijen in kwestie zijn: NSC, CDA, PVV, FvD, JA21, SGP, ChristenUnie en BBB. Doordat zij samen 78 zetels bezitten, lijkt het een moeilijke opgave om een nieuwe Transgenderwet door te kunnen voeren in het nieuwe kabinet.

¨De privacy en veiligheid van vrouwen komen daarmee in het geding¨

Regel uit een manifest tegen de nieuwe Transgenderwet

Vanuit de maatschappij is er ook steun voor deze politieke beslissing. Het manifest: de nieuwe Transgenderwet raakt iedereen is terug te lezen op de site van de organisator Gendertwijfel.nl. Zij geven verschillende argumenten waarom een vernieuwing van de wet een ¨oplossing geeft voor een niet bestaand probleem¨. Zo uiten zij onder anderen hun bezorgdheid over het feit dat de wet de deur zou openen voor misbruik van vrouwelijke faciliteiten. ¨De privacy en veiligheid van vrouwen komen daarmee in het geding.¨. Ook zouden ouders bezorgd zijn over het zelfbeschikkingsrecht van minderjarigen. Tot slot zijn er nog confessionele argumenten te vinden in het manifest.

Enkele jaren geleden verwierf de organisatie landelijke bekendheid door het verspreiden van posters waarop de boodschap van het manifest te lezen was. Evin keek zelf niet om naar de posters, maar snapt wel waarom veel transgenders zich destijds vernederd voelden: ¨Ik snap niet waar de angst en haat vandaan komen. Alsof transpersonen je ooit wat misdaan hebben?¨