Het steigerende paard van Ferrari is in de laatste 10 jaar van zijn voetstuk gevallen. Een combinatie van Regelwijzigingen, slecht team management, en menselijke fouten liggen achter de lijdensweg van Ferrari. Het recente Formule 1 seizoen lijkt echter op een sterke comeback van Ferrari te duiden.
Ferrari staat in veler ogen synoniem met success. Het dominante Schumacher tijdperk heeft de rode stempel op de Formule 1 gedrukt. De wereld titels vlogen om de oren met een reeks kampioenschappen van 2000 tot 2004 met de Duitser achter het stuur. Men moet echter14 jaar teruggaan naar 2008 om de laatse constructeurs titel te vinden.
De titel droogte is te herleiden naar extreme veranderingen qua regelgeving in de Formule 1. In 2009 probeerde de F1 autos met minder aerodynamische down force te laten rijden (down force: neerwaartse druk door lucht die zich over de auto beweegt). Dit creëerde totaal andere wagens dan het jaar ervoor. Enkele teams die eerder moeite hadden om in de punten te rijden pasten zich beter aan en deden het opeens beter dan het Italiaanse team. De volgende paar jaren was Ferrari bezig om zich weer te ontwikkelen tot het top team van de formule 1.
Vanaf 2010 tot 2013 was Red Bull met Sebastian Vettel echter het te kloppen team. Redbull’s ontwerper Adrian Newey had goed ingespeeld op de regelgeving en zette een dominante auto neer die in de meeste situaties mijlen beter was dan Ferrari. De Red Bull dominantie kwam ten einde door een nieuwe regelwijziging op motorisch gebied, de wisseling van V8 naar hybride V6 motoren kwam het Mercedes team goed uit. Mercedes had geweldig sterke motoren waardoor ze gelijk een voorsprong hadden op de competitie. Ferrari wist dit niet bij te benen en als klap op de vuurpijl was de 2014 auto van Ferrari een complete ramp om te rijden met zowel overstuur als onderstuur op dezelfde baan.
Let op de stuurbewegingen die benodigd zijn om de auto überhaupt uit de muur te houden.
Beste auto of niet, Ferrari had altijd wel de beste rijders die ondanks het sub-par materiaal nogsteeds het vuur aan de schenen van de top teams kon leggen. In 2007 was het Kimi Räikkönen die de dominante Mclarens wist te overtreffen. In 2010 en 2012 reed tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso de sterren van de hemel om maar een paar punten te kort te komen op het WK. In 2017 en 2018 was het voormalig Red Bull coureur Sebastian Vettel die de Ferrari droom in leven hield.
Echter de druk vanuit het team en een vrijwel constante verandering van leiderschap zorgde ervoor dat er een cultuur van angst in Ferrari was, waar eenieder zijn baan niet zeker was. Deze druk bovenop de druk van het kampioenschap zelf zorgde voor een aantal cruciale fouten bij het team en de rijders.
Bij velen word het moment dat Sebastian Vettel in Duitsland vanuit de leiding verongelukt als kookpunt gezien. Het moment dat de rijders titel uit de handen van de Duitser glipt.
In de laatste paar jaar is Ferrari uitgegroeid tot een redelijk stabiel team met weinig verandering in de vorm van leiderschap. De interne druk is no steeds aanwezig want het is en blijft Ferrari, maar de stabiele leiderschap structuur geeft de broodnodige ruimte om te groeien. Het rijders duo Charles Leclerc en Carlos Sainz is bij kenners ook een van de sterkste paringen in de Formule 1.
Sinds 2019 is Ferrari niet meer in staat geweest om aan de top mee te doen, de druk was daardoor even van de ketel. Gedurende deze periode is er langzaamaan ook ruimte geweest voor groei binnen het team. Toen de 2022 regelwijziging eenmaal in effect ging kwam het paard van Ferrari goed uit de stal. Momenteel ligt Ferrari op P1 in zowel het rijders als het constructeurs kampioenschap. Na meer dan 10 jaar is het ook wel weer eens tijd voor Ferrari om een sterk titelgevecht te leveren.