“Ik ben eergister naar de grens van Oekraïne gereden om mijn moeder op te halen” vertelt Mila Vostrikova met tranen in haar ogen. Haar moeder en zus woonden in de stad Kharkiv, waar door de Russische invasie nog maar weinig van over is. “Mijn moeder weet niet of zij ooit nog terug kan keren naar haar huis. Ze heeft alleen het meest belangrijke mee kunnen nemen; foto’s van haar familie en wat goud. Mijn zus en haar man zijn niet naar Nederland gekomen, zij hebben ervoor gekozen om in Oekraïne te blijven en te helpen waar ze kunnen.” Mila haar stem slaat over en de tranen beginnen over haar wangen te rollen. Wat het moeilijk maakt is de onmacht die zij zelf voelt. “Hier in Nederland leven wij gewoon ons leven; ik ga naar werk, spendeer tijd met mijn gezin en doe leuke dingen. Mijn zus zit daar vast en ik weet niet of ik haar ooit nog ga zien.”
We moeten vrij ver terug gaan in de geschiedenis om de moeilijke band tussen Oekraïne en Rusland te begrijpen. Oekraïne riep vlak na de Russische Revolutie de onafhankelijkheid uit, deze was helaas van korte duur. Oekraïne werd opgenomen in de Sovjet-Unie en was niet langer meer onafhankelijk; het land werd nu de Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek. Het behoren tot de Sovjet Unie deed meer slecht dan goed voor het Oekraïense volk: miljoenen burgers kwamen om door hongersnood welke opzettelijk het leven in was geblazen door Jozef Stalin, de leider van de Sovjet-Unie.
Het is Oekraïne in 1991 gelukt om zich volledig af te scheiden van de Sovjet-Unie. Nu het land weer onafhankelijk was vonden er verschillende veranderingen plaats waardoor Oekraïne zich volledig kon onderscheiden van de Sovjet-Unie. Een belangrijke aanpassing was het terugkeren van de Oekraïense taal. Toen Oekraïne tot de Sovjet-Unie behoorde werd de Russische taal opeglegd aan de bevolking, met het doel de Oekraïners te Russificeren.
De huidige president van Rusland, Vladimir Poetin, heeft altijd zijn ongenoegen geuit over het uit elkaar vallen van de Sovjet-Unie. Oekraïne zou volgens de Russische president nog steeds bij Rusland horen. In 2013 begon het Oekraïense volk zich te verzetten tegen de invloed van Poetin, wat resulteerde in verschillende demonstraties. De Oekraïners wilden zich loskoppelen van Rusland en deel uit maken van de Europese Unie. Rusland liet dit niet zomaar gebeuren.
Poetin veroverde de Krim, maar van oorlog was volgens de Russische president geen sprake. De Russische soldaten bleven zich in delen van Oekraïne voortbewegen onder het mom van militaire oefeningen.
De oorlog breekt uit in de vroege ochtend van 24 februari. Poetin kondigt in een toespraak een militaire operatie aan, kort daarna wordt Oekraïne wakker gemaakt met het geluid van vliegende raketten en het luchtalarm. De gebeurtenissen die volgen maken wereldnieuws. Het oorlogsgeweld wordt met de dag heftiger, vluchten naar veiligheid is voor velen niet te doen en de gesprekken tussen Rusland en Oekraïne lijken niks op te leveren.
Verschillende landen hebben harde sancties tegen Rusland ingezet. Russische banken hebben geen toegang meer tot internationale betalingssystemen, grote bedrijven zoals Shell en Apple trekken zich terug uit Rusland en de Russische economie begint langzamerhand af te breken. Het is nog maar de vraag of deze sancties genoeg zijn om Poetin zijn keus over de oorlog te doen herdenken.