Toen Miu acht maanden oud was, werd zij in een druk treinstation te vondeling gelegd. Dit was zo opvallend, dat zelfs het weeshuis hiervan schrok. In 2019 maakte zij een rootsreis op zoek naar haar biologische ouders. “Ik dacht te weten wie ik was, maar door nieuwe informatie bleek dat niet te kloppen.”
Op 30 mei 2002 (in Kunming, China) werd Miu Buenen als baby van acht maanden buiten op straat gevonden. Hier werd zij te vondeling gelegd door haar biologische ouders. Althans, dat is het verhaal dat haar altijd is verteld. Het verhaal bleek alleen niet te kloppen. Miu bleek in een treinstation te zijn gevonden. Als baby werd zij door verschillende instanties van het kastje naar de muur gestuurd, waardoor veel informatie over haar adoptie niet blijkt te kloppen. Het weeshuis in China heeft bijvoorbeeld niet goed doorgegeven dat Miu een hartafwijking heeft. “Toen mijn adoptieouders mij voor het eerst gingen badderen, zagen zij opeens een litteken van 20 centimeter.” Ook kwam Miu erachter dat haar geboortedatum niet klopt. “Hoe hebben instanties deze fouten kunnen maken?”, vraagt Miu zich af.
Fouten
Miu is niet de enige persoon waarbij fouten zijn gemaakt tijdens de adoptie. Op 8 februari 2021 werd door het ministerie van Justitie en Veiligheid bekend gemaakt dat minister Dekker voor Rechtsbescherming alle interlandelijke adoptie per direct opschort. “Het is pijnlijk te moeten constateren dat de overheid niet heeft gedaan wat er van haar mocht worden verwacht. Want hoewel veel adopties als positief zijn ervaren, had de overheid in de gevallen waar er sprake was van misstanden een actievere rol moeten nemen door in te grijpen”, aldus minister Dekker. Alhoewel de overheid geen actieve rol heeft aangenomen, deed Miu dat wel. Zij besloot een rootsreis te maken.
Rootsreis
“Ik ben al sinds 2016 bezig met mijn adoptie. Mijn zus is uit Guatemala geadopteerd en in 2016 bezochten wij het land. Het enige wat tijdens de reis in Guatamale in mijn hoofd op kwam, was dat ik ook terug naar mijn roots wilde. Het voelde zo ondankbaar en egoïstisch naar mijn adoptieouders toe”, zegt Miu. Daardoor durfde zij lange tijd nog niet tegen haar adoptieouders te vertellen dat zij ook op zoek wilde gaan naar haar biologische ouders.
Dat Miu deze gedachten ontwikkelde, is helemaal niet gek, zegt Dominique Claessens, psycholoog bij Oh My Mood. “Loyaliteit speelt een belangrijke rol bij adoptie. Adoptieouders verlangen vaak dezelfde loyaliteit als zij zouden ontvangen van een biologisch kind. Tegelijkertijd heeft de geadopteerde, Miu in dit geval, vaak het gevoel dat zij een zekere mate van loyaliteit verschuldigd is richting haar biologische ouders”.
“Misschien nog wel meer dan op zoek naar mijn ouders, was ik op zoek naar de Chinese cultuur”, zegt Miu. “Wat zijn de gebruiken? Wat zijn de gewoonten? Ik wilde er alles over weten”. Het was een heel moeilijke periode voor mij, want mentaal doet het toch wat met je”, geeft Miu aan.
Miu besloot op zoek te gaan naar antwoorden en schreef zelfs haar profielwerkstuk over haar adoptieverleden. Miu volgde een workshop over hoe je op zoek kan gaan naar je biologische ouders, liet een DNA-test afnemen en vroeg informatie op bij verschillende adoptiebureaus. Ook ging zij werken voor Adoptiepedia, waar zij in contact kwam met andere geadopteerde Chinezen. Toen Miu vervolgens op reis ging naar China, waar zij ook een blog over schreef, leerde zij zichzelf pas echt kennen. “Ik dacht te weten wie ik was, maar door nieuwe informatie bleek dat niet te kloppen.”
“De ingewikkelde relatie die een geadopteerde kan hebben met loyaliteit, kan er in veel gevallen toe leiden dat de adoptiekinderen afreizen naar het land van herkomst”, zegt Dominique Claessens. “In enkele gevallen zijn de geadopteerden benieuwd naar het land en de bijbehorende cultuur, zoals je ook bij Miu ziet. Toch gaan de meesten vooral actief op zoek naar de biologische ouders”.
Nieuwe reis
Nog altijd weet Miu niet waarom ze te vondeling werd gelegd, maar vermoedens heeft zij wel. Tijdens de rootsreis kwam zij er achter dat haar biologische erg arm waren. De één-kind-politiek en ziekenhuiskosten voor de hartafwijking van Miu, speelden waarschijnlijk een grote rol. “Door mijn hartafwijking denk ik dat mijn biologische ouders waarschijnlijk niet voor mij konden zorgen”, zegt Miu. Dominique Claessens geeft aan dat ‘de waaromvraag’ in het verwerkingsproces een belangrijke rol speelt. “Het beantwoorden van de vraag waarom biologische ouders het kind destijds hebben afgestaan, is een complex en langdurig proces.”
Vijf jaar nadat Miu de vooral mentale reis naar ‘het zijn’ begon, heeft zij nog altijd geen rust gevonden. “Ik heb wel persoonlijke groei gevonden en meer bewustzijn ontwikkeld over waar ik vandaan kom, maar heb nog steeds de behoefte om verder op zoek te gaan naar mijn biologische ouders”.
“De rootsreis die Miu maakte, is onlosmakelijk verbonden aan het zoeken naar de eigen identiteit”, geeft Dominique Claessens aan. Miu hoopt haar reis door te zetten in het district Wenchang, China, waar zij na verschillende onderzoeken waarschijnlijk vandaan komt. “Ik vraag mij af of het gat in mijn hart ooit gevuld zal worden.”