Het geluid van ruisende blaadjes aan de bomen. In de stad zijn we ons niet meer zo bewust van het geluid van de natuur. De Haagse Anne Sijtzema (42) en haar gezin wel: zij staan iedere ochtend met dit ontspannende geluid op. Ze wonen in de buurt Groene Mient in de Haagse Vruchtenbuurt. “Het vervult ons met een groot gevoel van dankbaarheid.”
De Groene Mient ligt in een woonwijk uit de jaren 30. Je zou hier geen eco-wijk met moderne, energieneutrale huizen verwachten. Het uitzicht dat Anne Sijtzema vanaf haar keukentafel heeft, geeft echter niet het gevoel dat je in een grote stad bent. Ze kijkt namelijk uit over een wilde tuin vol met planten, bomen en een bijenhuis. De woning lijkt een oase van rust te midden van de hectische stad. Sijtzema vertelt over haar ervaringen als bewoonster van deze buurt.
“We zijn hier in mei 2017 komen wonen. We woonden toen in de Heesterbuurt”, vertelt Sijtzema. Het gezin wilde vanwege de basisschool van de kinderen in de omgeving blijven wonen. Ondanks dat de Groene Mient net een kilometer van hun oude adres vandaan is, heeft het gezin met de andere 32 huishoudens een geheel andere leefomgeving weten te creëren. “Je hebt niet de beleving dat je in een drukke stad zit, maar je hebt er wel de voordelen van.”
Familie
De overstap naar deze buurt was geen lastige keuze. De bewoonster komt uit een gezin waar aandacht voor het milieu en natuur hoog in het vaandel stonden. “Dat je ook in een huis woont waar aandacht is voor duurzaamheid en je omgeving, vonden mijn man en ik aantrekkelijk en belangrijk”, zegt Sijtzema.
De Groene Mient is niet alleen een ecologisch woonproject, maar richt zich ook op sociale aspecten van wonen. Volgens de visie van de vereniging missen mensen de sociale cohesie in de grote stad. Zo ook dit gezin: “Dat we ook aan een buurtje werkten, vonden we een meerwaarde”, legt de 42-jarige uit.
“Door hoe je je geld uitgeeft en wat je doet, laat je zien wat je belangrijk vindt.”
Veel van de bewoners wonen nu ongeveer twee jaar in de buurt en waren vanaf het begin betrokken bij de bouw. Ze hebben samen veel keuzes moeten maken die soms al lastig zijn voor één huishouden. Hierin moest veel rekening gehouden worden met het collectieve en eigen belang. “Je leert elkaar goed kennen. We zijn een soort kleine familie geworden”, vertelt Sijtzema.
Schil
Bij de bouw van de huizen is veel nagedacht hoe er zo energieneutraal en milieuvriendelijk gebouwd kon worden. Alle huizen in de Groene Mient beschikken nu over zonnepanelen en sommige huizen zijn daarnaast aangesloten op aardwarmte. Daar gaat een grote pijp de grond in, waarmee vervolgens warmte uit de aarde wordt gehaald.
Foto: Het verduurzaamde hout aan de buitenkant van de huizen – Ilse La Brijn © 
Foto: De dikke muur – Ilse La Brijn ©
Ook aan de buitenkant van het huis is het milieubewustzijn van de bewoners te zien. Zo zijn de muren en het plafond veel dikker en zijn de ramen van driedubbelglas, waardoor er goede isolatie is. Verder is het hout aan de buitenkant van de huizen verduurzaamd en is het leisteen een natuurlijk product. “We hebben dus echt veel geïnvesteerd in de schil”, zegt de bewoonster.
Wadi’s
De plannen van de buurt stopten niet bij de deur. Ook de tuin vormt op zowel natuurlijk als sociaal gebied een groot onderdeel van de Groene Mient. “Het nodigt veel meer uit om de tuin als onderdeel van je leven te zien dan als je een klein stukje nepgras of tegels hebt”, legt Sijtzema uit. “Het geeft een gevoel van ruimte.”
De hevige regenbuien die we nu kennen door de klimaatsveranderingen, worden opgevangen in de wadi’s. Deze kuilen zorgen ervoor dat het water in de grond kan trekken. Daarnaast vormen ze voor kinderen een leuke plek om te spelen. “Mijn zoon banjert er dan met zijn laarzen doorheen”, lacht Sijtzema.
Foto: Een droge wadi - Ilse La Brijn ©
Het idee van de tuin is ook dat er veel groeit en bloeit dat eetbaar is. Er staan verschillende fruitbomen en kruidenspiralen. De compost wordt gemaakt in de compostmolens achterin de tuin en daar opgeslagen. Sijtzema: “Verder laten we de natuur zich zo veel mogelijk haar gang gaan. Niet te strak aanharken dus.”
Privacy
Wat opvalt in de tuinen, is dat er geen schuttingen staan. Dit is een bewuste keuze van de 33 huishoudens. In plaats van hoge schuttingen hebben de bewoners gekozen voor een natuurlijke overgang naar de gemeenschappelijke tuin. “De meeste mensen kiezen niet voor een hoge scheiding, omdat ze niet zo afgescheiden van de rest willen zitten”, legt Sijtzema uit.
Of dit ten koste gaat van de privacy? Sijtzema vindt van niet: “Je leert om op een andere manier gewoon zo met elkaar rekening te houden. Het idee is dat je je niet voor anderen hoeft te verbergen.” Daarnaast hebben een aantal huizen boven ook een terras.
Deelauto
Dat het wonen in een eco-wijk een inspirerende omgeving is, bewijzen de verdere keuzes van de bewoners. Zo is er sinds kort een elektrische deelauto. “Sinds we hier wonen, zijn er alleen maar mensen die hun auto hebben weggedaan,” vertelt Sijtzema. Ook denken de bewoners na hoe vaak ze wassen en welke apparaten er aangeschaft worden. Sijtzema: “Door hoe je je geld uitgeeft en wat je doet, laat je zien wat je belangrijk vindt.”
Wil jij ook iets doen voor het milieu, maar weet je niet waar je moet beginnen? Sijtzema heeft voor jou een tip: “Creëer iets van groen om je heen. Al zijn het maar een paar plantjes op je balkon. Je hebt er echt geen groene vingers voor nodig en alle kleine beetje helpen.”
Wil je meer weten over de vereniging Groene Mient en de buurt, klik dan hier.